Darmowa dostawa Dostawa bez dodatkowych kosztów już od 250 zł

Producenci
Aloes
Aloes

Aloe arborescens Mill.


Aloes
 - jest to zawsze zielona roslina ? sukulent. Występuje na ubogich w wodę, piaszczystych i kamienistych terenach wschodniej i południowowschodniej Afryki oraz na Półwyspie Arabskim. Aloes uprawiany jest w wielu krajach o klimacie goracym, natomiast w krajach stefy umiarkowanej, m.in. w Polsce, hoduje się ją jako roslinę pokojową i szklarniową.

Aloes drzewiasty wystepowanie

Aloes drzewiasty osiąga w stanie naturalnym wysokość do 5 m, ale hodowany w Polsce i krajach sąsiednich nie przekracza 1 m wysokości. Aloes wytwarza silne, rozgałęzione, cylindryczne korzenie, z których wyrasta prosta łodyga rozgałęziajaca się w części górnej, a w dolnej pokryta bliznami po zmarniałych liściach. U podstawy łodygi wyrasta nieraz po kilka odrostów, służących do wegetatywnego rozmnażania rosliny. Liściełodygowe, obejmujące pochwiasto łodygę, mają kształt mieczowaty, górną stronę nieznacznie wklęsłą, dolną nieco wypukłą i małe ostre kolce na brzegach. Liście aloesu są mięsiste, zielone, pokryte woskowym nalotem. w warunkach uprawy domowej aloes tylko wyjatkowo wykształca pęd kwiatowy zakończony groniastym kwiatostanem z licznymi drobnymi kwiatami na krótkich szypułkach z zielonymi przylistkami i pomarańczowymi płatkami. Nasion w Polsce nie wydaje.

Aloes - Co jest surowcem?

Do celów farmaceutycznych i doraźnego użytku domowego obrywa się liście aloesu wraz z obejmującymi łodygę pochwami, lecz nie ścina się nożem, i otrzymuje świeży liść aloesu - Folium Aloe recens. Surowiec powinien pochodzić z roslin co najmniej trzyletnich i przed dalszym użyciem być przechowywany w lodówce 10-15 dni. Służy do fabrycznego przerobu na płynne lub stałe preparaty doustne, roztwory iniekcyjne i różnej postaci preparaty do uzytku zewnętrznego, a także do sporządzania prostych wyciągów w warunkach domowych. Do tych celów nadają się też liście innych pokrewnych gatunków: Aloe ferox L., Aloe africana Mill, i wielu roslin drzewiastych występujących w stanie naturalnym w Afryce Południowej.

Związki czynne. Świeże liście aloesu drzewiastego oraz wyciśnięty z nich płynny sok zawierają wielocukry i połączenia z białkami o konsystencji śluzowej, wśród nich aloektynę, podstawowy związek leczniczy, hydroksyantrazwiązki, kwasy organiczne, witaminy rozpuszczalne w wodzie oraz znaczne ilości soli mineralnych (np. cynk, magnez, miedź).

Właściwości, działanie i zastosowanie Aloesu

Już 50 lat temu radziecki oftalmolog i chirurg prof. Władimir Fiłatow (1875-1966) stwierdził, że wyciągi wodne z liści aloesu mają korzystny wpływ w niektórych chorobach oczu i że ułatwiają przyjęcie przeszczepionej rogówki. Nastepnie wykazano, że aloes wywiera działanie na cały organizm, dlatego uznano, iż zawiera związki o charakterze stymulatorów biogennych. Obecnie wiemy, że jednym z tych związków jest glukoproteid aloektyna B i że aloes ma właściwości bakteriobójcze, przeciwzapalne, przeciwbólowe, regenujace błony śluzowe i skórę, hamujące rozwój niektórych nowotworów, a przede wszystkim immunostymulujace, czyli pobudzające lub regulujące mechanizmy obronne organizmu człowieka. Ze wzgledu na zawarte w aloesie rożnorodne związki działa on także w innych schorzeniach, zwłaszcza skóry i błon śluzowych .
Świeże liście aloesu lub sok służą do sporządzania wielu preparatów w postaci maści, płynu, injekcji, syropu, wyciągu na winie, mazidła, przysypki i innych.
Stosuje się je: podskórnie, doustnie lub zewnętrznie w licznych schorzeniach, m.in. w nieżycie żołądka i jelit, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, wrzodzie żołądka i dwunastnicy ( także z tendencją w stan rakowy), kurczach mięśni, nerwobólach, bólach stawów na tle reumatycznym, dychawicy oskrzelowej; w postaci injekcjii przemywań - w chorobach oczu, m.in. zapaleniu rogówki i spojówek, zmętnieniu rogówki, zmianach zwyrodnieniowych, stanach po przeszczepieniu rogówki. Zewnętrznie - przeciw oparzeniom, owrzodzeniom, peknieciom skóry, ukąszeniom przez zwierzęta i owady, wysypkom, odleżynom, świądowi i innym.

Przetwory z aloesu

  • Wino aloesowe. Obrywa się kilka większych liści z roślin co najmniej trzyletnich, myje, osusza i przechowuje w lodówce 7-10 dni. Bierze się 50dag. liści, usuwa się z nich brzeżne kolce, kroi liście na kilkucentymetrowe kawałki, miele w maszynce, dodaje do miazgi 1/2 l. czerwonego wina gronowego, miesza, dolewa 50 dag. miodu i po starannym wymieszaniu pozostawia w zamknietym naczyniu i w ciemności na 3-5 dni. Liście mozna także zmiksować. Otrzymane wino cedzi się przez gęste sitko, rozlewa do butelek i przechowuje w lodówce. Dawkowanie: w pierwszym tygodniu 3 razy dziennie po łyżeczce do herbaty, w następnych 3-4 tygodniach 3 razy dziennie po łyżce stołowej, w dalszych 3-4 tygodniach 3 razy dziennie po łyżeczce do herbaty, zawsze na godzinę przed jedzeniem. Okres przyjmowania leku: 2-3 miesiące, po czym przerwa 1-2 tygodnie i następny cykl. Znanych jest wiele podobnych przepisów o nieco innych proporcjach składników, m.in. większej ilości wina i dodatku spirytusu. Stosuje się w wielu schorzeniach, zwłaszcza we wrzodzie żołądka i dwunastnicy oraz owrzodzeniu jelita grubego.

  • Napar aloesowy. Przygotowany jak poprzednio liść aloesu tnie się na drobne kawałki, wkłada do termosu, dodaje po łyżeczce liści szałwi i kwiatów nagietka ( lub liści babki lancetowatej), zalewa 1 1/2 szklanki wody wrzącej, zakręca termos i pozostawia na godzinę. Napar stosuje się do płukania jamy ustnej i gardła, przemywania przewodów nosa, obmywania sromu i odbytu, tamponowania, okładów na wrzody i rany oraz do wlewań doodbytniczych w zapaleniu odbytnicy i odbytu.

  • Miód aloesowy: liście przygotowane jak poprzednio zmiażdżyć i na każde 100g miazgi dodać 200g miodu, po czym powoli ogrzewać do wrzenia, odstawić do następnego dnia, ponownie ogrzać do wrzenia, przecedzić przez gęste sitko do słoika i przechowywać w lodówce. Przyjmować rano na czczo oraz na godzinę przed obiadem po łyżeczce jako środek pobudzający apetyt, przeciwnieżytowy i ogólnie wzmacniający. jest wskazany dla dzieci, młodzieży i osób w wieku podeszłym.

  • Wyciąg glicerynowy z aloesu: do 100g liści przygotowanych jak poprzednio i pociętych na kawałki wlać 100ml wody, zmiksować, po czym dodać 150ml gliceryny i nieco soku cytrynowego, ponownie miksować i pozostawić na 24 godz. Nastepnie oddzielić miazgę roślinną na gęstym sitku, a płyn przelać do butelki i przechowywać w lodówce. Stosować jako środek kosmetyczny, również jako płyn po goleniu.

Literatura:
"Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie", Aleksander Ożarowski, Wacław Jaroniewski , Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1987

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl