Czepota puszysta (vilcacora, koci pazur)
Rośnie dziko w tropikalnych lasach Ameryki środkowej oraz północnych rejonach Ameryki Południowej. Jako roślina lecznicza wspomaga system odpornościowy, działa przeciwnowotworowo, przeciwzapalnie, przeciwwirusowo.
Opis i występowanie
Jest to potężna liana do 30 m wysoka o mocno rozgałęzionych zdrewniałych pędach do 30 cm grubych. Liście ma owalne, ciemnozielone, naprzeciwległe o zaostrzonej końcówce i długości do 10 cm. U nasady liści znajdują się bardzo ostre i lekko zakrzywione ciernie, które ułatwiają przyczepianie się liany do drzewa będącego jej podporą. Od tych wygiętych cierni roślina otrzymała nazwę - koci pazur.
Surowiec
Liście, kora i korzeń, z których produkuje się preparaty.
Związki czynne
Przede wszystkim alkaloidy.
Działanie i zastosowanie
W 1974 r. austriacki chemik Klaus Keplinger przeprowadził wnikliwe badania biologiczne i chemiczne korzeni czepoty. Odkrył, że korzeni pnącza zawierają sześć specyficznych alkaloidów i udowodnił, że cztery z nich nadają się do pobudzania układu odpornościowego. Kolejne badania odkryły, że kolejny alkaloid (rynchofilina) ma zdolność hamowania agregacji płytek krwi i w związku z tym może zapobiegać zawałom serca. Następne eksperymenty wykazały właściwości przeciwutleniające, przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Najczęściej vilcacora wykorzystywana jest w chorobach nowotworowych.
Przetwory
Zgodnie z dostępnymi pracami badawczymi, dzienna dawka lecznicza czepoty wynosi od 3 do 6 gramów, a przy zaawansowanych zmianach patologicznych można przyjmować aż do 20 g dziennie.
Odwar z korzenia czepoty puszystej: zalać 1 łyżeczkę (około 5 g) surowca dwoma szklankami zimnej wody i ogrzewać do temperatury około 80 stopni Celsjusza, następnie przelać do termosu, zamknąć i trzymać przez około 60 min. Następnie należy odwar odcedzić i uzupełnić wodą do 2 szklanek. Pić 3 x dz. przed posiłkami po 1/4 szklanki odwaru, uzupełniając go uprzednio wodą do 1/2 szklanki.